XIX asrning oxiriga qadar atomlar bo‘linmas deb hisoblanar edi. So‘ngra tajriba ma’lumotlari to'plana borgan sari bunday flkrdan voz kechishga va atomlar murakkab tuzilganligini tan olishga to‘g‘r i keldi. Yangicha nazarni D.L Mendeleyevning davriy qonuni tasdiqlar edi. 1871-yildayoq D.I.Mendeleyev shunday deb yozgan edi: „Hozir oddiy jismlarning atomlari aslida yana kichikroq zarrachalarning qo'shilishidan hosil bo‘lgan murakkab moddalar ekanligini isbotlash ga imkoniyat yo'qligini taxmin qilish mumkin... Men tuzgan davriy bog'liqlik bunday taxminni tasdiqlasa kerak".
D.I.Mendeleyevning davriy qonuni, tajriba tadqiqotlari va, ayniqsa, radioaktivlik hodisalari asosida atom va molekulalarning tuzilishi haqidagi ta’limot tez rivojlandi.
Atomlarning tuzilishini o‘rganish uchun ingliz olimi E.Rei zerford zarrachalarning kuchli singuvchanlik xususiyatidan foydalandi. U qalinligi taxminan 10 000 atom keladigan yupqa metall plastinkadan a-zarrachalarning (geliy yadrolarining) o‘tishini kuzatdi. Rux sulfid ZnS qatlami bilan qoplangan ekranga a-zarracha lar urilganda chaqnash sodir boladi, bu esa zarrachalar sonini sanashga imkon beradi. Ma’lum bolishicha, a-zarrachalarning kamroq qismi metall plastinkadan o'tganida o‘z yo'lidan turli burchakka og‘adi, ayrim zarrachalar esa uchish yo‘nalishini keskin o‘zgartiradi. Bu hodisa a-zarrachalarning sochilishi deb ataladi.
Reziford 1911 -yilda atom tuzilishining yadro modelini taklif ijdili. (a zarrachalarning sochilishini tushuntirib berdi. Bu modelga muofiq atom musbat zaryadlangan, o‘lchamlari juda kichik og‘ir idrodan iborat. Yadroda atomning deyarli barcha massasi to'plangan. Yadro atrofida undan anchagina masofada elektronlar aylanib, atomning elektron qobig‘ini hosil qiladi.
Shunday qilib, har qaysi atom yadrosining musbat zaryadlari mu, shuningdek, yadro maydonida aylanadigan elektronlar soni elementlarning tartib raqamiga teng.